Δευτέρα

H Ιστορία ενος μικρού βατράχου..


Από την αλληγορία της σπηλιάς του Πλάτωνα, έως το Matrix, διαβαίνοντας δια μέσου των μύθων του La Fontaine, η χρήσις του γλωσσικού συμβολισμού είναι ένα προνομιακό μέσο το όποιο κάνει τον κόσμο να σκεφτεί και να διαδώσει τις ιδέες.
Ο Olivier Clerc, συγγραφέας και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον. Είναι μέσα της, συμπυκνωμένες, η ζωή και η γνώση, που ο καθείς μας θα πρέπει να φυτέψει στον προσωπικό του κήπο ώστε ένα αύριο να μπόρεσει να δρέπει τους καρπούς.

Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν…


Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει...
Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήγει να βράση και ως εκ τούτου, να πεθάνει..


Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμία αντίσταση, καμία επανάσταση.
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή παρέκκλιση από την σωστή πορεία, την οποία όμως και συνηθίζουμε.
Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από 20, 30 η 40 χρόνια, θα μας έκαναν να φρίξουμε, σιγά σιγά έγιναν κοινοτυπίες και σήμερα πέρνανε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.
Εν ονόματι της προόδου, της επιστήμης και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας εκάστου, της αξιοπρεπείας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνένοχη των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάσει την ικανότητα και θέληση τους να αμυνθούν.
Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντι να προκαλούν αντιδράσεις και προληπτικά μετρά, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρα να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιώτικες και δραματικές επιβαλλόμενες συνθήκες ζωής
Το συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως με την υπερπληροφόρηση, τις κακόγουστες εκπομπές και τα reality shows που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μεταλλάσουν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου σε παθητικό δέκτη που απλά εκτελεί εντολές χωρίς κρίση και ικανότητα να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του

Όταν για πρώτη φορά μίλησα γι αυτά τα πράγματα, αναφερόμουν στο αύριο…
Τώρα, αναφέρομαι στο σήμερα !!!
Συνειδητοποίηση, η βράσιμο.
Πρέπει να διαλέξετε!
Λοιπόν, αν δεν είστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, κάντε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά

Είμαστε ήδη μισοβρασμένοι;!!
Η όχι;
!


Πηγη http://www.olivierclerc.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: