Κυριακή

νυχτα

Βράδυ και την έχω αράξει στο κρεβάτι. Μακριά από την πόλη. Εδώ δεν ακούγονται ούτε αυτοκίνητα με σουπερ ηχεία, ούτε μαρσαρίσματα στα φανάρια ούτε τίποτε. Μόνο από το απαλό αεράκι που φυσάει, τα μεταλλικά διακοσμητικά που κρεμνάνε στις εισόδους τους οι γείτονες, και ο ανεμιστήρας για να υπάρχει λίγη δροσιά στο δωμάτιο.

Πριν λίγο ήμασταν στο βουνό. Σκαρφαλώναμε τα βράχια. Πιο πριν στη θάλασσα. Ούτε που περνάει από το μυαλό ότι σε μιάμιση μέρα είναι Δευτέρα. Και μετά τρίτη, Τετάρτη, πέμπτη και ξανά παρασκευή και ξανά τα ίδια. Και ο καιρός περνάει. Ψάχνοντας και κυνηγώντας κάτι που δε ξέρουμε τι.

Που καταντήσαμε να ζούμε σε μεγάλα οικοδομήματα από τσιμέντο και να περπατάμε πάνω στην άσφαλτο. Να αναπνέουμε καυσαέριο και στα αυτιά μας να αντηχεί το βουητό από τις μηχανές των αυτοκινήτων και τα κορναρίσματα. Που ζούμε μέσα στο άγχος να προλάβουμε το ωράριο. Γυρνάμε σπίτι και η διασκέδαση μας είναι η τηλεόραση, το ίντερνετ, οι 200 «φίλοι» μας από τις ιστοσελίδες, και αν τύχει και βγούμε και λίγο έξω από την πόρτα ασφαλείας που βάλαμε για να μη μας διαρρήξουνε οι κακοί κλέφτες, αφού έτσι είπε η τηλεόραση, τότε πάμε σε καφετέριες ή μπαράκια που και εκεί θα κλειστούμε κάπου και θα επιδείξουμε ότι ο υλικός κόσμος έχει να μας προσφέρει. Ακριβοπληρωμένα με τη χαρά της ζωής μας, φθαρτά υλικά. Και ντυμένα με την μιζέρια του γκρι χρώματος του μπετόν.

Ζούμε σε κουτιά, διαβάζουμε σε κουτιά, διασκεδάζουμε σε κουτιά, οδηγούμε σε κουτιά και όταν πεθάνουμε μεταφερόμαστε πάλι σε κουτιά. Μια ζωή σε συγκεκριμένες διαστάσεις.

Δεν είμαστε τα ρούχα που φοράμε. Δεν είμαστε η δουλειά που καταντήσαμε να κάνουμε. Δεν είμαστε οι σπουδές μας. Δεν είμαστε η μουσική που ακούμε. Δεν είμαστε η γκόμενα που πηδάμε. Δεν είμαστε το αμάξι που οδηγάμε και η κάρτα της τράπεζάς μας.

Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα για να τον αφήνουμε και να κυνηγάμε κάτι που δεν μπορούμε να ορίσουμε.

Τρίτη

Γαμημενο ξυπνητιρι...

Aφηστε με να κοιμηθω ρε!!!
(Αntiwork community)

Κυριακή

"Amber"

Brainstorm
take me away from the norm
I got to tell you something
this phenomenon
I had to put it in a song
and it goes like

Whoa, amber is the color of your energy
whoa, shades of gold displayed naturally
you ought to know what brings me here
you glide through my head blind to fear
and I know why
whoa, amber is the color of your energy
whoa, shades of gold displayed naturally

Whoa, amber is the color of your energy
whoa, shades of gold displayed naturally

You live too far away
your voice rings like a bell anyway
don't give up your independence
unless it feels so right
nothing good comes easily
sometimes you gotta fight

Whoa, amber is the color of your energy
whoa, shades of gold displayed naturally
launched a thousand ships in my heart, so easy
still it's fine from afar, and you know that
whoa, brainstorm take me away from the norm
whoa, I got to tell you something

Απο τα πολυ ωραια τραγουδια.Μου θυμιζει αλλες στιγμες...Εκαι στη συμπροτευουσα.Καφες στο μπαλκονι.Απο κατω να περνανε τα αυτοκινητα και οι ανθρωποι.Να ακουγεται ωραια μουσικη.Να εχεις ωραια κουβεντα...

Τετάρτη

Έλα και 65!!!Αντε για 70+

Ε ναι.Αυτο ήταν.Απο τωρα αρχιζει το γλεντι.Αφου περαστηκε απο τους υπουργους εργασιας της ΕΕ το 65ωρο εργασιας ανα εβδομαδα αυτο που μένει είναι τα οδοφράγματα, οι φωτιες σε κάδους, οι μολοτοφ και οι γενικες απεργίες εβδομάδων...
Να μαντεψω οτι πολλοι καθυστερημενοι απο την γεννια μας θα πουνε οκ ετσι πρεπει να γίνει κτλ? ή είναι αυτονόητο και δε πρέπει να το αναφερω καν?
Αντε να δουμε ποσες απεργειες θα κάνει αυτη η γεννια τώρα!!!

Τρίτη

Manifesto


Κορυφαιο.Το διαβασα και επαθα την πλακα μου.Είναι το κομικ του Ηλια Κυριαζή.Γενικα δεν μπορώ να πω οτι διαβάζω κομικ.Σχεδόν ποτέ.Και μιλάμε σοβαρα κομικ.Αυτά που έχουνε χοντρο εξώφυλλο, είναι πολυσέλιδα σαν βιβλία, και εχουνε ιστορίες που θα μπορούσανε, και έχουνε γυριστεί και σε ταινίες.
ΑΛλα το συγκεριμένο πολύ το γουσταρα.Πιστευω οτι μιλάει για τον μέσο έλληνα στην ηλικία μετά την εφηβία, πανεπιστήμια κτλ.Βασικά στον μέσο έλληνα αυτης της ηλικίας που θα διαβάσει κομικ.Με τις ανησυχίες, τις καφρίλες, τη βαρεμάρα που τον δέρνει.Πολύ πιασάρικο και ενδιαφέρον.
Περιέχει αυτοτελείς ιστορίες που προσωπικά τις διάβασα σε 3 νύχτες και πραγματικά με στεναχώρησε που δεν είχε κι άλλο.
Έχει (ο Ηλίας) γράψει και άλλο ένα κομικ.Το blood opera.Αυτό δε το έχω διαβάσει αλλα θα κοιτάξω να το κάνω λίαν συντόμως.
Επίσης κοιτάξτε και εδώ. Κάτι παραπάνω λέει.

Ουτε και σημερα

Ουτε και σημαρα αλλαξε ο κόσμος
ουτε και σημερα κερδισα το λοτο
ουτε και σημερα βρηκα τη μουναρα της ζωης μου
ουτε και σημερα πηρα αμαξαρα
καβαλησα τη μηχαναρα που ηθελα
ηπια τοσο οσο ηθελα
κοιμηθηκα οσο ηθελα
γαμηθηκα οσο ηθελα
εφαγα οσο ηθελα

Αυτα και για σημερα.Αλλα κατα τα αλλα ηταν μια κουραστικη κανονικη μερα (ενταξη λιγο πιο κουραστικη)...