Παρασκευή

Ohhh yeah!!!Ανάπτυξη!!!!

Ναι ξέρω. ΄Άμα πουλήσω την περιουσία μου θα έχω οικονομική ανάπτυξη. Αν απολύσω τους μισούς εργαζομένους μου θα έχω ανάπτυξη. Σιγά τα ωά. Μαγκιά σου λέει μετά. Αλάνι οικονομολόγος και μάνατζερ που τα σκέφτηκε αυτά.
Το ίδιο και με το κράτος. Αν αυξήσω τους φόρους Yeah!!! Θα έχουμε ανάπτυξη. Πόσο μάλλον αν απολυσω καμια 100.000 υπαλλήλους και στους υπόλοιπους κόψο μισθό. Τώρα για τα γεροντάκια δεν μιλάμε. 400Ε το μήνα και καλά θα περάσουν ;) Yeah!!!Ανάπτυξη....
Τώρα λίγο πιο σοβαρά. Υπάρχει ο δείκτης οικονομικής ανάπτυξης. Κάθε παπαράκος ενδιαφέρεται μόνο γι αυτόν. Προφανός άξεστος απο οικονομική σχολή... ;) Κάνει όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν.
Υπάρχει και ο δείκτης ποιότητας ζωής όμως. Νομίζω για να δούμε κατά πόσο μία χώρα ευημερεί πρέπει να κοιτάμε ταυτόχρονα και τους δύο δείκτες. Και πρέπει (αυτονόητο) και ταυτόχρονα να ανεβαίνουν και οι δύο. Λογικό.
Αλλά τι με λες εμένα τώρα. Εγώ αν δω οτι κάτι σταματάει την ανάπτυξη των επενδύσεών μου τα πάω τα εργοστάσια στη Βουλγαρία....

Τετάρτη

Εταιρείες

Ας υποθέσουμε οτι ο πλούτος του πλανήτη είναι πεπερασμένος Και είναι. Δεν είναι υπόθεση.
Επιπλέον, ο άνθρωπος κατασκεύασε τις μηχανές. Ο σκοπός ήταν για να κάνει την εργασία του πιο ξεκούραστη και πιό εύκολη με αποτέλεσμα να του αφήσει περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να χαρεί την ζωή.
Σήμερα όμως διαπιστώνεται το εξής παράλογο. Αντί ο άνθρωπος να απολαμβάνει αυτόν τον ελύθερο χρόνο, αντίθετα μάχεται σε ουρές για εργασία σε συνθήκες που δεν του επιτρέπουν να έχει καν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο.
Πως φτάσαμε ως εκεί. Το πρόβλημα είναι πως οι επιχειρήσεις δεν λειτουργούν για το προϊόν που παράγουν. Λειτουργούν για τα οικονομικά τους. Και ορθός, μιας και δεν είναι μη κερδοσκοπικές αλλά καθαρά ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΕΣ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, αντί να μειώνονται οι ώρες εργασίας του προσωπικού και να απολαμβάνουν τα ίδια κέρδη με πριν, αφού ένας αριθμός εργατοωρών θα έχει αντικατασταθεί απο την αδιάκοπη λειτουργία των μηχανών, οι εταιρείες να αγοράζουν πολλαπλάσιες μηχανές για να παράγουν πολλαπλάσια προϊόντα, για να αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους, βρίσκοντας συνεχώς νέους αγοραστες, ρίχνοντας και το κόστος του προϊόντος παράλληλα.
Όμως αυτό θα λειτουργούσε μόνο και αν οι κοινωνία θα μπορούσε να διαθέτει τον πλούτο της στο να αγοράζει συνεχώς προϊόντα. Όμως ο πλούτος είναι πεπερασμένος. Επιπλέον, τα προϊόντα δεν μπορούν να αντικατασταθούν και άμεσα και χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Παράδειγμα, τα αυτοκίνητα χρησιμοποιούνται για μία δεκαετία. Οι φωτογραφικές μηχανές επίσης. Σημαντικό είναι να τονιστεί πως και το νεότερο προϊόν δεν έχει κάποια τεχνολογική καινοτομία που να μπορέσει να θεωρηθεί σοβαρός αντικαταστάτης του παλαιού. Για παράδειγμα, μία φωτογραφική μηχανή με βίντεο ή ενσωματωμένο προτζέκτορα δεν είναι καινοτόμο προϊόν. Όποιος ασχολείται σοβαρά με την φωτογραφία θα γνωρίζει πως αυτά δεν θα του δώσουν κάτι επιπλέον για την δουλειά που αγοράζει μία φωτογραφική μηχανή.
Έτσι φτάνουμε σε ένα όριο που οι εταιρείες δεν μπορούν να εμφανίσουν κέρδη απο τα προϊόντα που πουλάνε. Συνεπώς, για να εμφανίσουν κέρδη, πρέπει να ακολουθήσουν παράπλευρες οδούς όπως η απόλυση προσωπικού, η ρευστοποίηση περιουσίας και άλλες πιο παράνομες για να πάρουν μερίδιο απο άλλες ανταγωνιστικές.
Όμως όλα αυτά δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο. Η απόλυση των εργαζομένων δεν γεννά αγοραστικό κοινό. Επίσης, η ένταση του ρυθμού εργασίας δεν αφήνει το χρόνο για κατανάλωση.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν, μπορώ να καταλήξω πως θα ήταν πιο σωστό να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε, όχι μόνο πως η κατανάλωση όλο και περισσότερων αγαθών δεν οδηγεί και πουθενά προς όφελός μας (έχουμε ήδη αρχίσει να το καταλαβαίνουμε) αλλά και οτι οι εταιρείες ίσως θα έπρεπε να λειτουργούν με βάση το προϊόν και όχι τον ισολογισμό τους.

Πέμπτη

Παράγοντες

Με αφορμή ένα ποστ του greek rider που αξίζει να το διαβάσει κανείς, και με αφορμή μία συζήτηση που είχα πριν απο καιρό με ένα καθηγητή πανεπιστημίου (πρώην πρύτανης και δεν συμμαζεύεται) έφτασα στο σημείο να γράψω αυτό, γιατί δεν βρίσκω κάπου αλλού να το αναλύσω.
Γενικά είμαι κατά της άποψης οτι αν προσπαθήσεις θα τα καταφέρεις και αν θες κάτι πολύ θα γίνει. Δεν είμαι υπέρ αυτού γιατί απλά το έχω δει στην πράξη. Όμως πως μπορεί κανείς να αλλάξει την γνώμη κάποιου πάνω σε αυτό; Πως μπορεί να του αποδείξει οτι όλα στη ζωή δεν είναι απλές μαθηματικές εξισώσεις με μόνο ένα παράγοντα που είναι η προσπάθεια. Αυτή την άποψη εξέφρασε αυτός ο καθηγητής που προανέφερα. Έτσι ανοίξαμε μία μικρή κουβέντα, που προφανώς, λόγω ηλικίας, δεν μπορούσε να δεχθεί μία άλλη άποψη. Λέω λογω ηλικίας, γιατί πιθανότατα, όσο μεγαλώνεις, όσο πιο πολλές επιτυχίες έχεις, τόσο πιθανολογώ, μένεις μόνο στον εγώ σου. Ο υπόλοιπος κόσμος είναι σαν αέρας που απλά περνάει απο δίπλα σου. Έτσι κάποιες σκέψεις πλέον γίνονται θεωρήματα. Αφού πλέον έχει ανεβάσει τον εαυτό σου σε ένα επίπεδο παραπάνω, σίγουρα η γνώμη σου θεωρείς οτι έχει και μία παραπάνω βαρύτητα. Όσο λοιπόν περνάει ο καιρός, η άποψή σου παγιώνεται σαν πεποίθησή σου ατράνταχτη.
Έτσι και αυτός δεν μπορούσε να δει και να ακούσει τίποτε πέρα απο την δική του άποψη.
Όμως πως γίνεται ένας τόσο σπουδαγμένος άνθρωπος να μην σκεφτεί τα εξής (δεν θα γράψω πολλά..): Ας υποθέσουμε πως η κοινωνία και η συμπεριφορά της αποτελείται απο κανόνες-εξισώσεις. Οι παράγοντες που υπάρχουν στην κοινωνία είναι άπειροι και το κάθε τι επηρεάζει το κάθε τι. Για παράδειγμα ο καιρός και η βροχή μπορεί να σε καθυστερήσουν σε μία συνέντευξη για δουλειά, που ίσως αυτή να σου άνοιγε τις πόρτες για επαγγελματική εξέλιξη. Όταν έχεις να κάνεις με τόσες πολλές παραμέτρους, σε τόσες πολλές εξισώσεις, το σύστημά σου τείνει να είναι χαοτικό. Παρουσιάζει χαοτική συμπεριφορά αφού μία μικρή μεταβολή στις αρχικές συνθήκες μπορεί να αλλάξει τα πάντα και να καταλήξει σε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα Έτσι στο παράδειγμα που προανέφερα, ο καιρός, που είναι μία μόνο μεταβλητή, που αν απλουστεύσουμε τις τιμές που μπορεί να πάρει, τότε αυτές είναι μόνο δύο. Καλός και άσχημος. Έτσι έχουμε τελείως διαφορετικά αποτελέσματα με καλό καιρό και τελείως με άσχημο (πχ μποτιλιάρισμα, ενώ με καλό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ποδήλατο).
Έτσι επανέρχομαι στα προηγούμενα. Σε ένα τέτοιο σύστημα, που έχει άπειρες ουσιαστικά μεταβλητές, με άπειρες τιμές η κάθε μία. Πώς μπορεί η επιτυχία (επαγγελματική και οικονομική) ενός ανθρώπου, που είναι ένα αποτέλεσμα, μπορεί να οφείλεται μόνο σε ένα ή δύο παράγοντες που είναι η όρεξη για εργασία και η προσπάθεια, όταν έχουμε τόσες άλλες μεταβλητές που επηρεάζουν το σύστημα αυτό;

Κυριακή

anti-smoking

Ας μη γελιόμαστε. Στην πραγματικότητα, η αντικαπνιστική εκστρατεία αποτελεί το μεγαλύτερο εγχείρημα ελέγχου συνειδήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο πειθαρχημένος άνθρωπος που δεν καπνίζει, δεν πίνει, γυμνάζεται τακτικά, διατρέφεται υγιεινά, έχει προσεκτική ερωτική ...συμπεριφορά και ακολουθεί πιστά τις εντολές της ...λεγόμενης «προληπτικής ιατρικής», αποτελεί σήμερα το πρότυπο του επιθυμητού πολίτη-καταναλωτή. Μεταξύ των άλλων και γιατί δεν διαθέτει χρόνο να ασχοληθεί με τίποτα άλλο, εκτός από τον μέχρι θανάτου υγιή εαυτό του...

αντιγραφή απο το thorivox

Παρασκευή

Οι εποχές άλλαξαν...


Παλία λέγαν κατι για το πουλί και την υπογραφή...
Τώρα πρέπει να λεν:
Το πουλί σου, την υπογραφή σου και το στικάκι σου, μη τα βάζεις όπου να'ναι...