καλώδια

καλώδια που απλώνονται από άκρη σε άκρη
σε όλη την γη
και στην άλλη πλευρά υπάρχεις
είμαστε ενωμένη μέσα από σύρματα και από κύματα που αιωρούνται στον αέρα
καλώδια που μας ενώνουν ενώ είμαστε τόσο μακρυά
σε απόσταση που μόνο το μυαλό μας μπορεί να τρέξει και να φτάσει με το ανοιγόκλειμα των ματιών
οι προεκτάσεις του μυαλού, τα θέλω και τα είμαι ταξιδεύουν
τίποτε δεν είναι σαν να είσαι εδώ
κάπου στη μέση της διαδρομής
λίγο πριν κοιμηθώ σε συναντώ, η σκέψη μου ενώνεται με την δική σου
κάπου εκεί σε βρίσκω και χορεύουμε πάνω από τα σύννεφα
μα η ανάσα σου έσκαγε πάνω στα χείλια μου σαν κύμα που σκάει πάνω στα βράχια,
τα μάτια μου κοιτούσαν τα δικά σου,
τα δάχτυλά μου μπλέκονταν με τα δικά σου,
καλώδια που μας ένωναν

ASXOLIASTO

Φάκελος τρομοκρατία

Μέρος Γ' Τρομοκράτες με Ειδικές Ανάγκες

O λόγος που είπα να γράψω αυτό το ποστ ήταν για την διάσημη Μέγα βαρετή προκήρυξη των 9000 λέξεων που έστειλε ο Ε.Α (επαναστατικός αγώνας ;) ) στην εφημερίδα «Το ποντίκι»
Στη προκήρυξη τους λοιπόν που στο μέγεθος θυμίζει τα 12 ευαγγέλια καταλάβεις από τον τίτλο και μόνο «Στις σφαίρες απαντάμε με σφαίρες» για την καουμπόικη λογική των τρομοκρατών με τις ειδικές ανάγκες. «Αναλαμβάνουμε την επίθεση...» ..λανθασμένα γραφούν (ακόμα και εγώ με τα ελεεινά ελληνικά μου βλέπω τα λάθη) για 3 τρομοκρατικές ενέργειες, κατά την Κλούβα των ΜΑΤ στου Ζωγράφου, την επίθεση του αστυνομικού στο Υπουργείο Πολιτισμού και την βομβιστική επίθεση που είχε γίνει στα γραφεία της SHELL στο Παλαιό Φάληρο στις 24 Οκτωβρίου 2008. Διαβάζοντας τις φράσεις «Ο δολοφόνος του Αλέξη σύντομα θα... αποφυλακιστεί. Τον περιµένουµε...» .. «Σταθήκαµε απέναντι στους µπάτσους και τους σηµαδέψαµε. Είχαν χρόνο, αλλά δεν αντέδρασαν γιατί είναι οπλισµένες κότες...» .... «καλά εκπαιδευμένα» σκυλιά των σωμάτων ασφαλείας, είναι απλά οπλισμένες «κότες», γίνονται ριψάσπιδες και τρέχουν να κρυφτούν» ..μου θυμίζουν απειλές που ανταλλάζουν παιδάκια σε multiplayer shoot em up παιχνίδι. Τα χώνουν στον αντιεξουσιαστικο χώρο ενώ οι ίδιοι αργότερα επιβραβεύουν τις εξεγέρσεις που έγιναν σε όλη την Ελλάδα. Δηλ. Ρε μάγκες ποιοι έκαναν τις εξεγέρσεις και τις πορείες? Οι gay από facebook που οργάνωναν τις καθιστικές διαμαρτυρίες με κεράκια και σκετσακια? Ή τα παππουδια που έβριζαν για τους αλήτες που τα σπάζουν? Επίσης τα χώνουν στο ΚουΚουΕ ενώ στην προκυρηξη χρησιμοποιούν εκατοντάδες λέξεις-ορούς που χρησιμοποιεί πλέον μονό η Παπαρήγα στους λογούς της.. Και συνεχίζουν για το νεοφιλελευθερισμό και την ανάλυση του συστήματος στο οποίο ζούμε.. Ενώ είδαν το Zeitgeist 1&2 στο YouTube χιλιάδες φορές μέχρι να το αποστηθίσουν άρχισαν τις συμβουλές για το τι πρέπει να κάνουμε.. βρε μαλάκες λέει πουθενά ότι το σύστημα θα πέσει με τέτοιες τακτικές? Ότι σκοτώνοντας ένα μπατσακο 20 χρονών θα ξεσηκώσετε τον κόσμο? Ο απλός κόσμος που κοιμάται κάτι τέτοιες ενέργειες τις βλέπει σαν μαφιόζικες παρά σαν επαναστατικές όπως θέλετε να δείξετε... Με αυτές τις επιθέσεις ο κοσμάκης θα τρομοκρατηθεί και θα φοβάται να βγαίνει ακόμα και από το σπίτι του.. Με αυτά τα χτυπήματα το κράτος θα ψηφίσει τον αντιτρομοκρατικό-τρομονομο και μάλιστα ο τρομοκρατημένος-υπνωτισμένος λαός θα είναι και υπέρ αυτού του κολο-νομού. (Βλέπε USA μετά τις επιθέσεις 11/9)...

Τεσπα.. Νομίζω ότι ο κουφοντινας θα τραβάει τα μαλλιά του στην φυλακή αν δίαβασε την προκήρυξη.. Μια που έλεγα Κουφοντινας τελευταία είδα μια λυτή Δήλωση/Προκήρυξη από τον Χριστόδουλο της 17Ν που μας υπενθυμίσει με απλά και λίγα λόγια για το ποσό βλάκες είμαστε και τι κουτόχορτο μασάμε ..

Επαναστατικός αγώνας = Mis cojones si mueven…

(Ή αλλιώς στα ελληνικά, τα @@ μου κουνιούνται.)

(και εναλλακτικά: έτσι καταρρέει ο καπιταλισμός)

Κάθισα και διάβασα την προκήρυξη που έστειλε ο Επαναστατικός Αγώνας στη εφημερίδα Το Ποντίκι, και πραγματικά απορώ γιατί έκανα αυτό το πράγμα στον εαυτό μου και έχασα τόσο χρόνο από τη ζωή μου για να διαβάσω αυτό το έκτρωμα. Γιατί μόνο για έκτρωμα μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, αν λάβει υπ’ όψιν ότι είναι η επίσημη ανάληψη της ευθύνης για την επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ και για τον πυροβολισμό του αστυνομικού.

Εναλλακτικά είναι μία καλογραμμένη έκθεση, από ένα παιδάκι 16 χρονών που αρχίζει και την ψάχνει με την πολιτική τώρα τελευταία, και έχει γοητευτεί από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό χώρο.

Πέρα από τις πολλές συνομοσιολογικές κουβέντες που έχουν αρχίσει πριν καν αναλάβει την ευθύνη ο Ε.Α. θα αναφερθώ σε μερικά κομμάτια της προκήρυξης που μου έκαναν εντύπωση.

Γενικά, διαβάζοντάς την, μπορεί να πει κανείς ότι δεν λέει και τίποτε καινούριο. Τίποτε άγνωστο. Είναι ένα ανελέητο copy paste από κείμενα που κυκλοφορεί ο ακροαριστερός χώρος και ο αντιεξουσιαστικός. Δεν λέει κάτι άσχημο και πέρα από την φαντασία. Όλα αυτά που περιγράφει συμβαίνουν και δε θα διαφωνήσω στο κομμάτι αυτό. Μα αν περιμένουν να αφυπνιστεί ο κόσμος από μια γενική ματιά στο πολιτικοοικονομικό καθεστώς που επικρατεί, και αν νομίζουν πως με μία τέτοια προκήρυξη δικαιολογείται μία τέτοια τρομοκρατική επίθεση τότε δε ξέρω σε τι κόσμο ζουν αυτοί οι τύποι.

Καταρχάς τους αστυνομικούς τους αναφέρουν σαν μπάτσους. Αν θες να σε πάρουν στα σοβαρά και αν γράφεις κάτι για να αφυπνίσεις τον κόσμο ή έστω να δικαιολογήσεις με αυτό την επίθεσή σου τότε δεν μιλάς όπως στο καφενείο.

Μιλάει γενικά για την αξία της ανθρώπινης ζωής, για το εργασιακό καθεστώς, τους μετανάστες, την αριστερά και τα χώνει στην αντιεξουσιαστική κίνηση. Είναι ένας αχταρμάς από σκέψεις. Τώρα το να αναφέρεις και τους ματατζίδες σαν κότες που δε σου άνοιξαν πυρ…. Τι να πω…

Και φτάνουν στο σημείο να μιλήσουν για την αναγκαιότητα της ένοπλης βίας. Εγώ έχω να πω πως άλλο ένοπλη βία, άλλο τυφλή βία. Έχει τεράστια διαφορά το ένα με το άλλο. Με μια τέτοια προκήρυξη δεν ξεσηκώνεις τον κόσμο. Με ένα χτύπημα σε έναν αστυνομικό δεν καθαρίζεις με την αστυνομοκρατία. Το πρωί είχες στα Εξάρχεια την μισή αστυνομική δύναμη της Αθήνας, που για μερικές μέρες είχε καταλάβει το μέρος κάνοντας προσαγωγές, εκφοβίζοντας και δέρνοντας κόσμο. Όταν χτυπήθηκε η κλούβα αμέσως έγινε κουβέντα για το άσυλο. Αυτός είναι ο σκοπός του αγώνα που θεωρεί λοιπόν ο Ε.Α. ότι κάνει.

Τα χώνει στο ΚΚΕ. Λες και ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι το ΚΚΕ. Τώρα θα το μάθει. Και φτάνει στο σημείο να μιλάει για την «αθηναϊκή κομμούνα», με έναν οπλισμένο λαό και υπουργεία άδεια και μαγαζιά και τράπεζες κατεστραμμένες. Φέρνει παραδείγματα κατά τα οποία η βία επέφερε κάποια αποτελέσματα σε αντίθεση με τις ειρηνικές διαδηλώσεις. Και θα τοποθετηθώ. Πότε η τυφλή βία έφερε αποτελέσματα? Στο Μεξικό και στην Αργεντινή που αναφέρονται, δεν ήταν τυφλή η βία. Ήταν εξέγερση. Ξεσηκωμός που δεν άρχισε από μία σφαίρα σε έναν αστυνομικό. Τα κινήματα δεν ασκούν τυφλή βία. Η τυφλή βία δεν έχω δει στην ιστορία να βγάζει πουθενά.

Αναφέρονται στον Τεμπονέρα. Και πάλι οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν δεν ήταν τυφλή βία. Ήταν γενικευμένη αναταραχή, ξεσηκωμός. Εξέγερση. Και στις δύο περιπτώσει, Γρηγορόπουλος και Τεμπονέρας, ο ξεσηκωμός άρχισε από δολοφονική επίθεση του κράτους ενάντια πολιτών. Όχι το αντίστροφο.

Επίσης, για την ιστορία, οι ερυθρές ταξιαρχίες, αν και άσκησαν τυφλή βία, πιο πριν είχαν οργανώσει ένα μαζικό κίνημα γύρο τους. Είχαν σωστή πολιτική τοποθέτηση και άρχισαν πρώτα την προπαγάνδα και μετά την βία. Μα βλέπουμε που έφτασε και αυτή η οργάνωση.

Και έρχονται στο σημείο που αναφέρονται στην αντιεξουσιαστική κίνηση. Έχω να ενημερώσω τους συντάκτες της έκθεσης ιδεών ότι η Α.Κ. ήταν αυτή που στα αντιπολεμικά συγκρούονταν με τα ΜΑΤ. Είναι αυτή που οργανώνει μαζικές πορείες, και ποτέ δεν ανέφερε ότι είναι ενάντια στη βία. Βέβαια ούτε υποστηρικτής της Α.Κ. θα γίνω εδώ. Μα ας ξέρουμε γιατί μιλάμε. Ίσως το 2003 με τις συγκρούσεις στην Θεσσαλονίκη, ο συντάκτης της προκήρυξης ήταν πολύ μικρός και οι γονείς του δεν τον άφησαν να πάει στις πορείες, για να δει την Α.Κ. να συγκρούεται. Μα θα εστιάσω σε ένα σημείο. Τους κράζει για τις μπροσούρες που διακινούν, τις εφημερίδες που εκδίδουν και τις εκδηλώσεις που κάνουν. Είναι ενάντια σε έναν χώρο, που αν θέλουμε να δώσουμε έναν ορισμό της αυτοοργάνωσης, πρέπει να ανατρέξουμε στις καταλήψεις του αντιεξουσιαστικού χώρου. Και μετά από πολύ μεγάλο παραλήρημα έρχεται να μας πει ο συντάκτης ότι είναι υπέρ της αμεσοδημοκρατίας, αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης. Αυτά που πριν μερικές παραγράφους στην προκήρυξή του θεωρούσε ρεφορμιστικά. Που πριν έλεγε μόνο για καταστροφή και οπλισμένο λαό. Χωρίς να δείξει ίχνος δημιουργικής διάθεσης.

Γιατί εύκολο είναι να καταστρέψεις. Το δύσκολο είναι να τα ξαναστήσεις σωστά.

Φάκελος τρομοκρατία

B' μέρος Lost in translation

Με μια εκτενέστερη ματιά στο μακροσκελές κείμενο της προκήρυξης του «Επαναστατικού Αγώνα» μπορεί κανείς να εντοπίσει είκοσι «περίεργα» σημεία, που έχουν να κάνουν με γλώσσα, ύφος, ειρμό, συνοχή κλπ.

Δεν προσπαθώ να αποδείξω τίποτα. Ούτε ισχυρίζομαι πως είναι κατ' ανάγκην «ύποπτο» το ότι οι συντάκτες της προκήρυξης δείχνουν να μη γνωρίζουν και τόσο καλά ελληνικά (ή ότι ο λόγος τους παρουσιάζει ιδεολογική ασυνέχεια, σαν να είναι συρραφή διαφορετικών κειμένων).

Ωστόσο παραθέτω τα «περίεργα» αυτά σημεία ως κάτι που νομίζω ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά και για να ανοιχτεί μια συζήτηση για το θέμα, προκειμένου να βγει μια άκρη...

1. «Eνώ για ειρωνεία της ιστορίας το Μάιο του 2005».

Η έκφραση «για ειρωνεία της ιστορίας» στα ελληνικά δεν στέκει. Αντιθέτως, στα αγγλικά υπάρχει, ως «for the irony of history».

2. «Αντιθέτως ήταν μια πρώτη ανακλαστική και εκδικητική κίνηση αποκατάστασης του βαριά πληγωμένου γοήτρου της ελληνικής αστυνομίας».

Η χρήση του επιθέτου «ανακλαστική» αντί του (σωστού) «αντανακλαστική» υποδηλώνει, αν όχι «περίεργη», τουλάχιστον ανεπαρκή γνώση της ελληνικής.

3. «Εμείς όμως δεν έχουμε καθόλου κοντή μνήμη και δεν ξεχνάμε ότι επί ΠΑΣΟΚ έχουν σκοτωθεί ο Καλτεζάς αλλά και οι περισσότεροι νεκροί της «δημοκρατικής» μεταπολίτευσης».

Στα αγγλικά η έκφραση χρησιμοποιείται (και πολύ σωστά) ως «short memory». Στα ελληνικά όμως λέμε «αδύνατη» ή «ασθενής μνήμη» και όχι «κοντή». Βεβαίως η έκφραση έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς και από έλληνες συντάκτες, αλλά αρκετά σπάνια.

4. «Ένα πολύτιμο συμπέρασμα που δεν έχει μόνο στρατιωτικές αλλά έχει και πολιτικές προεκτάσεις είναι ότι όταν οι ένοπλοι καθεστωτικοί φρουροί βρίσκονται απέναντι σε οπλισμένους και αποφασισμένους επαναστάτες».

Η φράση «στρατιωτικές προεκτάσεις» για την... επίθεση στα Εξάρχεια(!) είναι, νομίζω, άστοχη. Η αστυνομία δεν είναι στρατός.

5. «Τα «καλά εκπαιδευμένα» σκυλιά των σωμάτων ασφαλείας, είναι απλά οπλισμένες «κότες», γίνονται ριψάσπιδες και τρέχουν να κρυφτούν».

Η λέξη «ρίψασπις» δεν απαντάται συχνά σε κείμενα του ευρύτερου α/α χώρου. Αντιθέτως, χαρακτηρίζει λογικές και σκέψεις άλλων χώρων...

6. «Έκτοτε, κάθε προσπάθεια ν'αντιμετωπιστούν οι διάφορες οικονομικές κρίσεις που ξεσπούσαν(πετρελαίκή κρίση, κρίση του χρέους».

Αυτό μόνο ως κακή μετάφραση απο το αγγλικό «debt crisis» μπορεί να νοηθεί, διότι στα ελληνικά το σωστό είναι «χρηματοπιστωτική κρίση». Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος τη φράση «κρίση του χρέους» για να προσδιορίσει τον όρο «χρηματοπιστωτική κρίση»...

7. «Αντιθέτως, το κυρίαρχο κλίμα που ακολούθησε ήταν η ακόμα μεγαλύτερη βία των σωμάτων ασφαλείας όταν επιτίθονταν στους εξεγερμένους. Οι άγριοι ξυλοδαρμοί και οι κακοποιήσεις όσων έπεφταν στα χέρια τους, όχι μόνο δεν έδειχναν κάποια περιστολή των μπάτσων».

Τι ακριβώς εννοεί ο συντάκτης με την έκφράση «περιστολή των μπάτσων»; Πώς ακριβώς θα... περισταλούν οι μπάτσοι; Έχουμε ακουστά για «περιστολή των δικαιωμάτων», αλλά για «περιστολή μπάτσων» όχι. Η συγκεκριμένη έφραση όμως μπορεί να μην προδίδει μόνο άγνοια της ελληνικής, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη η αγγλική έκφραση «reduction of cops»...

8. «...αλλά έδειχνε το αστείρευτο μίσος τους σε αυτούς που υπό oποιονδήποτε τρόπο βρίσκονταν απέναντί τους».

Υπό υποιονδήποτε... τρόπο; «Για οποιονδήποτε λόγο», θα το καταλαβαίναμε. Η φράση «υπό oποιονδήποτε τρόπο» δείχνει να είναι ακριβής μετάφραση του «by any means» και σίγουρα δεν ταιριάζει στα ελληνικά.

9. «Είπαμε παραπάνω ότι η κυβέρνηση καταδίκασε την δολοφονία αλλά μόνο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, αφού αυτή είναι που με την πολιτική της αποχαλίνωσε τους «πραιτωριανούς».

Για πραίτωρες, και όχι για «πραιτωριανούς», είχε κάνει λόγο ο Πολύδωρας. Ωστόσο στα αγγλικά υπάρχει το «praetorians», που κάνει πολύ ενδιαφέροντες συνειρμούς...

10. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν έμμεσα δολοφονούν με τις οικονομικές πολιτικές τους χιλιάδες φτωχούς εργαζόμενους και συνταξιούχους, που δεν έχουν τα μέσα να τραφούν σωστά, να ζεσταθούν και να αντιμετωπίσουν την αρρώστεια;».

Δείχνει σαν να είναι (κακο)μεταφρασμένο στα ελληνικά από το «to cure the disease».

11. «Οι κρατικές υπηρεσίες ύστερα από την επίθεση στο Γουδή επέλεξαν τη σιωπή γιατί, πρώτον, πίστευαν ότι πολιτικά είχαν συμφέρον να υποβαθμίσουν το γεγονός προκειμένου να μην καταρρεύσει η θεωρία τους ότι ο Ε.Α. είναι σε κλοιό και αδρανοποιημένος, κάτι που θα δυσαρεστούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους και θα αποκάλυπτε την πλήρη χρεοκοπία των διωκτών μας».

Να «λυπούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους» το καταλαβαίνουμε, αλλά να τους... «δυσαρεστούσε βαθύτατα», όχι. Στα αγγλικά «would deeply dissatisfy the Americans». Τέτοιου είδους νοηματικά σφαλματάκια θυμίζουν λίγο τον τρόπο ομιλίας γνωστού αμερικανοτραφέντος δημοσιογράφου...

12. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις μέρες που οι μηχανισμοί καταστολής του Μεξικό έπνιγαν στο αίμα μια κοινωνική εξέγερση στην Οαχάκα.

Χμμμ... Στον προφορικό λόγο σπάνια θα πει κάποιος «του Μεξικό». Κάτι τέτοιο απαντάται μόνο στον γραπτό λόγο – και ιδιαίτερα σε ορισμένες εφημερίδες.

13. «Κανείς από τους δολοφόνους δεν πλήρωσε, οι περισσότεροι μάλιστα δεν δικάστηκαν καν, αποδεικνύοντας ότι και οι «ανεξάρτητοι» δικαστές είναι συνένοχοι των κρατικών δολοφονιών και εχθροί του λαού».

Η ορολογία «εχθροί του λαού» χρησιμοποείται κατά κόρον από αυτούς που ο ΕΑ σε άλλο σημείο της προκήρυξής του τα χώνει άγρια: από το ΚΚΕ.

14. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν εργάτες πεθαίνουν στα εργοστάσια, στις σκαλωσιές, στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες στο όνομα του κέρδους για λογαριασμό των ληστών που απαρτίζουν την σύγχρονη πλουτοκρατία;».

Αυτό κι αν αποτελεί ΚΚΕδίστικη ορολογία... Πλέον τη λέξη «πλουτοκρατία», εν έτει 2009, τη χρησιμοποιεί ΜΟΝΟ ο Περισσός.

15. «Οσοι μας λένε ότι οι αγώνες γίνονται με ειρηνικό τρόπο, δίνοντας λουλούδια σε δολοφόνους ή με προσευχές ή με σιωπηλές καθιστικές διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα, είναι απλά ψεύτες, απατεώνες, εχθροί του λαού και συνένοχοι των δολοφόνων. Και τέτοιοι είναι όλα τα πολιτικά κόμματα και όχι μόνο».

Εκ νέου χρήση σταλινικής ορολογίας...

16. «Και για να έρθουμε σε πολύ πρόσφατα παραδείγματα, η αναθεώρηση του άρθρου 16, αν και ψηφίστηκε παραμένει για την ώρα ανενεργή λόγω του ότι συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις με τις συγκρούσεις σε κάθε φοιτητικό συλλαλητήριο και παραμένει ανενεργό μετά την πρόσφατη εξέγερση για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου».

Αγνοια περί τα θέματα Παιδείας; Η αναθεώρηση πάντως του Άρθρου 16 δεν ψηφίστηκε ποτέ. Ο συντάκτης προφανώς το μπερδεύει με τον Νόμο-Πλαίσιο.

17. «Οι δολοφόνοι των ΜΑΤ που σκότωσαν τον Κουμή και την Κανελοπούλου απαλλάχτηκαν οριστικά το 1988».

Οι δολοφόνοι του Κουμή και της Κανελλοπούλου δεν απαλάχτηκαν ποτέ, γιατί απλούστατα ΠΟΤΕ δεν βρέθηκαν – κάτι που υποδηλώνει άγνοια κινηματικών συμβάντων.

18. «Όλα στα χέρια των προλετάριων, τίποτα στα χέρια των εξουσιαστών».

Το δίπολο «προλετάριοι - εξουσιαστές» είναι ολωσδιόλου άστοχο. «Προλετάριοι - αφεντικά/αστοί» είναι το σωστό.
Παράλληλα, προηγούμένως δεν έχει γίνει στο κείμενο καμία αναφορά στην εργατική τάξη, ώστε να μπορει να χρησιμοποιηθεί (καταχρηστικά, έστω) ακόμα κι αυτός ο όρος...

19. Ένα σημείο της προκήρυξης που υποδηλώνει περίεργη ιδεολογική ασυνέχεια και ασυνέπεια...

«Όπως επίσης πιστεύουμε πως καμιά ντετερμινιστική οικονομική θεωρία δεν ισχύει για τον καπιταλισμό, ούτε η θεωρία των κύκλων του Κοντράντιεφ ούτε οποιαδήποτε άλλη. Όπως δεν πιστεύουμε και σε οποιαδήποτε θεωρία που υποστηρίζει ότι ο καπιταλισμός διακατέχεται από νόμους, προδίδοντας στο σύστημα και στην ύπαρξη του νομοτέλεια αντίστοιχη με αυτή της φύσης».

Εδώ απορίπτεται συλλήβδην ο μαρξισμός. Αμέσως μετά όμως ο συντάκτης... αυτοαναιρείται λέγοντας:

«Για εμάς είναι ένα σύστημα που τείνει προς την ανισορροπία και όχι το αντίθετο όπως υποστηρίζουν οι εκφραστές του και η πορεία του στην ιστορία συνοδεύεται από διαδοχικές εκρήξεις και σύντομες περιόδους σταθερότητας. Η αστάθεια του οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για σύστημα βαθύτατα ταξικό και κοινωνικά άδικο, που η ανισότητα και η φτώχεια, ενώ για τους οπαδούς του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς είναι αυτό που ορίζεται ως υγιής συνθήκη για το σύστημα, είναι αυτή που γίνεται τελικά η ίδια η νάρκη στα θεμέλια του».

20. Τέλος, κάτι ακόμη που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι η προκήρυξη δεν φέρει τη σφραγίδα του «Επαναστατικού Αγώνα»..


Πηγη Indymedia

Φάκελος τρομοκρατία

Α' μέρος Τρομοκρατια MADE IN USA

Απο τον Ριζοσπάστη Κυριακή 2 Μάρτη 2003 - 1η έκδοση

To βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993, παραμονή της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι κάτοικοι της οδού Μηθύμνης στην Κυψέλη παρατηρούν τις περίεργες κινήσεις δύο ατόμων που μπαινοβγαίνουν σε ένα φορτηγάκι «Φολκσβάγκεν», το οποίο ήταν σταθμευμένο εκεί για αρκετές μέρες. Κάποιοι περίοικοι, ειδοποιούν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής και σε λίγο καταφθάνει ένα περιπολικό της Αμεσης Δράσης.

Οι αστυνομικοί ερευνούν το φορτηγάκι όπου έκπληκτοι ανακαλύπτουν ασυρμάτους, φωτογραφικές, μηχανές, υλικό για μεταμφιέσεις, ακόμη και δύο κρεβάτια. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν τα δύο άτομα, τα οποία αποδεικνύεται ότι ήταν μεταμφιεσμένα και οπλοφορούσαν. Τους μεταφέρουν στην Ασφάλεια, όπου οι ίδιοι αποκαλύπτουν στους εμβρόντητους αστυνομικούς τις ταυτότητες τους. Δηλώνουν ότι είναι υπάλληλοι της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και επικαλούνται τη διπλωματική τους ιδιότητα και την κάλυψη τους απ' αυτήν. Ο ένας απ' αυτούς ήταν ο Τζον Φάντις Β' Γραμματέας της πρεσβείας και ο άλλος είναι διοικητικός υπάλληλος. Και οι δύο είναι πράκτορες της CIA.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα γεγονότα εξελίσσονται με κινηματογραφική ταχύτητα. Ενημερώνονται το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και η πρεσβεία των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί απαιτούν να μην γίνει ανάκριση των δυο πρακτόρων από τις αστυνομικές αρχές ενώ ζητούν να μην γίνει άλλη έρευνα στο φορτηγάκι. Σε λίγο ένα αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης σταθμεύει έξω από το αστυνομικό τμήμα και παραλαμβάνει τους δυο συλληφθέντες, τους οποίους μεταφέρει στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Την ίδια ώρα ένα γερανοφόρο όχημα παίρνει το φορτηγάκι από την οδό Μηθύμνης το οποίο μεταφέρει στο γκαράζ της πρεσβείας. Το άλλο πρωί οι δύο πράκτορες της CIA επιβιβάζονται σε αμερικανικό στρατιωτικό αεροπλάνο με προορισμό την... Τζαμάικα. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η υπόθεση τέθηκε οριστικά και αμετάκλητα στο αρχείο...

Τι γύρευαν οι δύο πράκτορες της CIA το βράδυ της 16ης Νοέμβρη του 1993 στην οδό Μηθύμνης; «Ο,τι γύρευε η αλεπού στο παζάρι...», ήταν η απάντηση που έδωσε λίγες μέρες αργότερα ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Στέλιος Παπαθεμελής. Ο υπαινιγμός για τις σχέσεις της CIA με την τρομοκρατία στην Ελλάδα, από τον καθ' ύλην αρμόδιο υπουργό, ήταν σαφής. Αντιμετωπίζοντας καταιγισμό ερωτήσεων ο κ. Παπαθεμελής δηλώνει ότι για την «υπόθεση Μηθύμνης» θα γράψει κάποτε... ένα ολόκληρο βιβλίο. Το περιμένουμε ακόμη.

Σήμερα, παραμονή της δίκης των κατηγορούμενων για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη» και ενώ προηγήθηκε ένα οκτάμηνο ατέρμονων συζητήσεων από τα «παράθυρα» της τηλεόρασης, ακούμε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ να απορρίπτουν «μετά βδελυγμίας» ακόμη και τη σκέψη για τη διασύνδεση αυτής της οργάνωσης με τις μυστικές υπηρεσίες και ειδικώς με τη CIA.

Ομως για τις σχέσεις της «17 Νοέμβρη» με μυστικές υπηρεσίες, ντόπιες και ξένες, ειδικότερα με τις αμερικανικές, δε μίλησε μόνο ο κ. Παπαθεμελής, αλλά και δύο ακόμη πρώην υπουργοί Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ, ο Γιάννης Σκουλαρίκης και ο Σήφης Βαλυράκης. Οι απόψεις τους έχουν, βεβαίως, ξεχωριστή σημασία γιατί από τη θέση τους διαχειρίστηκαν την υπόθεση αντιμετώπισης της τρομοκρατίας στην Ελλάδα.

Περισσότερο αποκαλυπτικός ήταν ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Σκουλαρίκης, σε συνέντευξή του στην «Απογευματινή» το Νοέμβρη του 1999.

«Προσωπικά πιστεύω ότι κλιμάκιο της CIA έχει εισδύσει στους κόλπους της "17Ν"», έλεγε ο κ. Σκουλαρίκης, προσθέτοντας: «Βέβαια, δε μου προξενεί καμιά εντύπωση το γεγονός ότι μπορεί να κατευθύνει ή να συμμετέχει σε δολοφονίες δικών της ανθρώπων. Αυτά είναι γνωστά από διεθνείς καταγραφές και βιβλία. Ωστόσο, υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά που συνηγορούν με τον ισχυρισμό μου».

Ο κ. Σκουλαρίκης ανέφερε, μάλιστα, ένα τέτοιο χαρακτηριστικό περιστατικό. «Το 1983, όταν δολοφονήθηκε ο Τσάντες, εντοπίσαμε μία συγγενή του που έκανε παρέα με τη σύζυγο του Χρήστου Κασίμη, του ανθρώπου που έβαλε τη βόμβα στις εγκαταστάσεις της "AEG". Θελήσαμε να την ανακρίνουμε, αλλά κάποιοι, πιθανότερο οι Αμερικανοί, τη φυγάδευσαν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Την εντοπίσαμε και πάλι στη Νέα Υόρκη και της τηλεφωνήσαμε. Μόλις κατάλαβε ποιοι είμαστε, μας έκλεισε το τηλέφωνο και έκτοτε εξαφανίστηκε και από εκεί!». Ο κ. Σκουλαρίκης δήλωνε ακόμη ότι ως υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε διαπιστώσει ότι πολλοί άνθρωποι μέσα από την ΕΥΠ και την αστυνομία έδιναν διαρκώς πληροφορίες στους Αμερικανούς.
«Μέσο άσκησης της πολιτικής των ΗΠΑ»

Τέλος, ο Σήφης Βαλυράκης υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1995, σε άρθρο του στα «Νέα», στις 13 Νοέμβρη του 2001, αναφερόμενος στην τρομοκρατία και τη δράση της «17 Νοέμβρη», τονίζει: «Είναι σαφές πως οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την τρομοκρατία ως μέσον άσκησης της διεθνούς τους πολιτικής». Στο ίδιο άρθρο ο κ. Βαλυράκης για να ισχυροποιήσει την άποψή του επικαλείται και τις υποθέσεις της «Κόκκινης Προβιάς» στην Ελλάδα και «Γκλάντιο» στην Ιταλία. Στις υποθέσεις εκείνες αποδείχτηκε ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ είχαν δημιουργήσει τρομοκρατικές οργανώσεις κατά τις δεκαετίες 1960 και 1970, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με στόχο τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την αποτροπή μιας ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν. Πρόκειται, όπως διαβάσατε, για κάτι παραπάνω από υπαινιγμούς για τις σχέσεις της τρομοκρατίας και της «17 Νοέμβρη» με τις αμερικανικές υπηρεσίες. Τώρα, βεβαίως, τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος δε θέλουν ούτε να ακούσουν για τις σχέσεις αυτές.

Πρώτο επίπεδο.

Πρώτο επίπεδο.

Το ασανσέρ σταματάει. Η πόρτα ανοίγει και μπροστά ξεδιπλώνεται ένας κήπος γεμάτος λουλούδια και αρώματα. Μα γρήγορα κλείνει πάλι και ο θάλαμος ξανά βρίσκεται πίσω στο ισόγειο. Χρειάστηκε πολύς καιρός για να ξαναβρεθεί.

Ως που μία μέρα εμφανίστηκε πάλι ξαφνικά.

Την επομένη. Όταν πέρασε η μέθη και ξημέρωσε. Δεν υπήρχε.

Χρειάστηκε να αλλάξει εποχή ώστε να ανθίσουν πάλι τα λουλούδια. Κατακόκκινα τριαντάφυλλα.

Ζαλάδα και τρικυμία. Παντού. Μετά το ξημέρωμα. Η βροχή και το κρύο. Αλλά εκεί. Κάπου υπάρχει πάλι άνοιξη. Οι εποχές δεν είναι ημερολογιακά ξυπνητήρια. Στο καταχείμωνο βρίσκεις λίγη από την ζέστη του καλοκαιριού που σε κάνει να ιδρώνεις, και μπορείς να δεις τον ήλιο να βγαίνει πίσω από το χιονισμένο βουνό.

Νιφάδες χιονιού έπεφταν πάνω στο γυάλινο περίβλημα. Έπεφταν πάνω στο θόλο. Και από κάτω έλαμπαν τα φώτα.

Κανένας φόβος. Οικειότητα και επιθυμία. Υπήρχε. Υπάρχει.

Δεν ξέρω τι επικεφαλίδα να βάλω...

- Η κοινωνική ευημερία θα έρθει μόνο όταν η ανθρωπότητα ισορροπήσει με την φύση.

Η κοινωνική ευημερία είναι ουσιαστικά μία ουτοπική κατάσταση. Όχι ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί. Αλλά σίγουρα δεν μπορεί να επιτευχθεί με τα μέτρα και τα σταθμά της σημερινής κοινωνικής δομής.

Η σημερινή κοινωνία βασίζεται και περιστρέφεται γύρο μόνο από μία λέξη: ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Ο όρος ανάπτυξη δεν εννοεί την ανάπτυξη του πνεύματος των τεχνών και της τεχνολογίας αυτού καθ’ αυτού. Εννοεί την οικονομική ανάπτυξη που θα επιτευχθεί μέσα από την οικονομική εκμετάλλευση των παραπάνω.

Αυτού του είδους η ανάπτυξη, η οικονομική, και η επιμονή στην οικονομική ανάπτυξη, έχει οδηγήσει την σημερινή κοινωνία στην μορφή της όπως την ξέρουμε. Δεν μπορώ να πω ότι το κεφάλαιο φταίει για τα δεινά που τραβάει η ανθρωπότητα. Πιο πολύ νομίζω πως φταίει το ΕΓΩ. Ο καθένας μας πάντα σκέφτεται και δρα σύμφωνα πάντα με τον εαυτό του. Δεν σκέφτηκε να λειτουργήσει ποτέ σαν σύνολο. Ποτέ δεν έμαθε έτσι. Σε κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν μαθαίνουν στα παιδιά να λειτουργούν σαν ομάδα. Ποτέ κανένας δεν έδειξε ότι με την ομαδικότητα μπορούν να επιτευχθούν πολλά πολύ πιο εύκολα απ’ ότι με την ατομική και μόνο προσπάθεια. Έτσι και το σύνολο μπορεί να λειτουργήσει, μόνο αν το εγώ αντικατασταθεί από το ΕΜΕΙΣ. Γιατί άλλωστε κανείς δεν ζει και μόνος. Ούτε οι άνθρωποι ούτε και τα ζώα ζουν μόνα τους για να δρουν μόνα τους. Και όταν λέω ΕΜΕΙΣ δεν εννοώ μόνο τον άνθρωπο. Εννοώ και τα ζώα και την φύση.

Πρέπει να φύγει η βαθειά ριζωμένη αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι ο μόνος εκλεκτός της φύσης να έχει νόηση. Και σε τι τον κάνει ανώτερο αυτό το πράγμα; Και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τελικά τι είναι ανώτερο.

Πιθανότατα, όλα αυτά να προέρχονται από την μη συμβιβασμό με την ιδέα του θανάτου. Ακόμα και η θεοποίηση του ΕΓΩ να προέρχεται από τον φόβο του ανθρώπου ότι κάποια μέρα θα φύγει από αυτόν τον κόσμο. Έτσι δημιουργήθηκαν και οι θρησκείες, για να δώσουν μία ελπίδα στον άνθρωπο ότι μετά υπάρχει πάλι κάτι. Σήμερα η θρησκεία είναι το χρήμα. Η ανάπτυξη πάντως συνεπάγεται και με την επιμήκυνση του προσδοκίμιου ζωής. Παλαιότερα, ο μέσος όρος ήταν κατά πολύ χαμηλότερος από ότι σήμερα, που έχει ξεπεράσει τα 75 χρόνια. Έτσι και αυτός που έχει τεράστια κεφάλαια και θέλει ουσιαστικά να «κατακτήσει τον κόσμο», θέλει ουσιαστικά να έχει την τεχνολογική ανάπτυξη στα χέρια του για να μπορέσει κατ’ επέκταση να βρει τρόπο να επιμηκύνει την ζωή του. Ίσως είναι παρατραβηγμένο, μα τι στο καλό θα τα κάνει κάποιος τόσα λεφτά; Αφού έχει ξεπεράσει κατά πολύ το όριο όπου θα μπορούσε να έχει ότι υλικά αγαθά ήθελε, τι μπορεί να τα χρειάζεται τα επιπλέον. Δεν μπορώ να βρω άλλον λόγο.

Επειδή όμως η γη είναι συγκεκριμένη και δεν φτάνουν όλα τα υλικά για να ζούνε όλοι σαν βασιλιάδες, η ισορροπία επιβάλει να υπάρχουν και κάποιοι όπου θα ζουν στην ανέχεια. Πάλι οι κατέχοντες, λειτουργώντας με το ΕΓΩ τους, δεν νοιάζονται ή δεν μπορούν να ξεμπλέξουν από τα δίχτυα πλέον που τους έχουν τυλίξει, και δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι’ αυτό πέρα από φιλανθρωπίες. Που με την σειρά τους και αυτές δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το παρατείνουν.

Φυσικά στις μέρες μας αυτοί που ζούνε στην αφθονία είναι όσοι ασχολούνται με την ενέργεια. Ο κύριος μοχλός της σημερινής ανάπτυξης είναι το πετρέλαιο, που τόσοι πόλεμοι έχουν γίνει γι’ αυτό και τόσες ζωές έχουν χαθεί. Ο άνθρωπος, με το μυαλό που του έδωσε ο θεός, επινόησε την μηχανή. Μα επειδή είμαστε ακόμα στην εποχή της φωτιάς, και του τροχού, δεν μπόρεσε να σκεφτεί κάτι άλλο για να την λειτουργήσει, παρά μόνο κάτι εύφλεκτο. Και σήμερα το λέμε από την δύση πετρέλαιο και από την ανατολή, φυσικό αέριο.

Ας μην αυταπατάται κάποιος ότι υπάρχει κάτι άλλο που ωθεί την ανάπτυξη. Πρόσφατα η Ρωσία σταμάτησαν την παροχή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Τότε ως δια μαγείας, η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε. Χωρίς να συμβεί τίποτε άλλο. Αυτός είναι ο νόμος της αγοράς. Αυτοί οι οικονομολόγοι τελικά, με τα αποστειρωμένα μοντέλα, που δεν περιέχουν κοινωνικές επιπτώσεις παρά μόνον νούμερα και ποσοστά έχουνε καταστρέψει πραγματικά τον κόσμο.

Φυσικά τόσα χρόνια όμως δεν σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις που έχει η επιμονή μας του να συσσωρεύουμε όλο και περισσότερα κεφάλαια σε μερικά χέρια, στην φύση. Και το λέω αυτό γιατί, το κεφάλαιο όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορούσε να κατανοήσει ή δεν ήθελε να το κάνει, ότι η φύση δεν είναι κάτι δεδομένο, και δεν μπορείς στο βωμό του κέρδους να μην υπολογίζεις ούτε το περιβάλλον όπως δεν υπολογίζεις και τους ανθρώπους και την κοινωνία.

Στο βωμό του κέρδους άνοιξαν βιομηχανίες, μαζεύτηκαν οι άνθρωποι στα αστικά κέντρα και έχουμε την γνωστή ιστορία των μεγαλουπόλεων στις μέρες μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ζούμε σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον και σε ανισορροπία με την φύση. Οι επιπτώσεις είναι οι γνωστές και δεν θα επεκταθώ παραπέρα.

Ως την στιγμή που ήρθαν κάποιοι επιστήμονες και πρότειναν τις πράσινες μορφές ενέργειας. Παλαιά ιδέα είναι αυτή μα δεν ήταν της μόδας, μέχρι που είδαμε το πετρέλαιο να εκτινάσσεται στα ύψη. Και φυσικά οι χώρες άρχισαν να το σκέφτονται σοβαρά όχι από πόνο για το περιβάλλον. Επεξεργάζονται την ιδέα την ιδέα της πράσινης ενέργειας, γιατί πλέον είδαν ότι τα οικονομικά περιθώρια στένεψαν και δεν μπορούν να έχουν ανάπτυξη σε άλλους τομείς αν ξοδεύουν τόσα λεφτά για πετρέλαιο και δεν τα επενδύουν αλλού.

Έτσι βλέπουμε πλέον να ξεπετάγονται όλο και περισσότερες ιδέες για το πώς θα εκμεταλλευτούμε την ενέργεια που μας δίνει απλόχερα η φύση, και υπάρχει γύρω μας, που είναι φιλική προς το περιβάλλον και φυσικά τζάμπα. Βέβαια οι εξουσιαστές του κλάδου της ενέργειας δεν θα αφήσουν έτσι το πόστο τους και τα λεφτά που τους αποφέρει. Τα φωτοβολταϊκά είναι πανάκριβα για να τα αγοράσει κάποιος και να απολαύσει ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του. Οι ανεμογεννήτριες πολλές φορές βρίσκουν εμπόδια στο να τοποθετηθούν σε ένα μέρος. Και τέλος δεν δίνονται τόσα λεφτά για έρευνα όσα θα μπορούσαν να δοθούν, για τις ανανεώσιμες πηγές.

Ο αγώνας είναι μεγάλος, μα στο τέλος θα επικρατήσουν οι φιλικότερες προς το περιβάλλον μορφές ενέργειας, για τον απλούστατο λόγο. Το πετρέλαιο είναι πεπερασμένο. Δεν θα υπάρχει για πάντα.

Φανταστείτε λοιπόν μία κοινωνία με ενέργεια για την οποία δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πόλεμο για να κατακτήσουμε τις πηγές της (ήλιος, αέρας κλπ.). Μία κοινωνία όπου τα χρήματα αντί να επενδύονται σε πολεμικές επιχειρήσεις για ανεύρεση ενεργειακών πόρων, και στην αγορά αυτών, θα επενδυόταν στην υγεία, στην παιδεία και στην ευημερία της ανθρωπότητας. Ίσως αυτή θα ήταν η ιδανική κοινωνία. Ίσως τότε θα μπορούσε ο άνθρωπος να αποβάλει το ΕΓΩ του και να ζήσει για το εμείς.

Ελεος ρε...

διαβασα αυτο http://troktiko.blogspot.com/2009/01/blog-post_4772.html απο το τροκτοκι (ενα σχετικα καλο μπλογκ) και εφριξα.
Να δώσω την απαντηση μου:
Ρε φιλαρακι τι παπαριες θα κατσουμε να διαβάσουμε μεσημεριάτικα?Τι μας λες οτι η ορκομοσια δεν εγινε?Αυτο το ξερεις μέρες πιο πριν σε κτίριο που τελεί υπο κατάληψη. Εν τάξη την πρώτη φορά.Αλλα την δεύτερη? Επίσης, εσύ όταν ορκίζεσαι φέρνειες όλο το χωριό μαζί σου? Επιπλέον, Λέω να πας για ΟΒΑ γιατι για μεταπτυχιακό δε σε βλέπω...Ακου εκει χρειάζεται να είσαι ορκισμένος για να κάνεις μαστερ...Έλεος ρε φίλε.Αν έχεις ξεμπερδέψει η γραμματία σου δίνει χαρτί αντίγραφο πτυχίου ή βεβαίωση. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΡΚΩΜΟΣΙΑ που είναι τυπική διαδικασία. Ούτε το πτυχίο της ορκωμοσίας που απλά το κορνιζάρεις. ΘΕΣ ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ...Δηλαδή έλεος...ή πολύ ασχετος πρέπει να είσαι ή πολύ ΔΑΠίτης για να βγαίνεις και να την λες για τις καταλήψεις με αβάσιμες @@λογίες...Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε...
Ρε τροκρικό πρόσεχε τι αναρτήσεις απο αναγνώστες βάζεις...

Απο τα ομορφα παιδικά μας χρόνια

που δεν ήταν ούτε με ρομποτ, ουτε με υπολογιστες, ουτε με τερατα... Ευχαριστώ την αδερφή μου που μου έδειξε αυτο το βιντεάκι. Συγκινητικό...

Απαγόρευση του καπνίσματος

Εφτασε και στην Ελλάδα να εφαρμόσει την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους (κλαμπς, μπαρς, καφετέρειες...). Οι μη καπνιστές καταχειροκροτούνε την απόφαση της ευρωπαϊκής ένωσης και φυσικά δηλώνουν οτι τόσα χρόνια ρατσιστές καπνιστές τους ανάγκαζαν να αναπνέουν το βρωμοτσίγαρό τους και να λερώνουν τα πνευμόνια τους.Είναι μία νίκη των (αντι)παθητικών (αντι)καπνιστών. Τώρα για να σοβαρέφτούμε λίγο. Υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που να δείχνει το πόσο κακό κάνει το κάπνισμα? Και δεν εννοώ βουλωμένες αρτηρίες, πνευμόνια κτλ. Μιλάω για μια μελέτη που να συγκρίνει το κάπνισμα με την εργασία σε χώρο που υπάρχει κλιματιστικό. Την σύγκριση του καπνίσματος με το περπάτημα σε κεντρικό χώρο της πόλης που απο δίπλα περνάνε τα αυτοκίνητα. Σύγκριση με την εργασία σε βιομηχανία κατασκευής τσιμέντων, γύψου, μαρμαρόσκονης, ορυχείων, νταμαριών, ξυλουργίων κομμωτηρίων (απο τις λακ και τα διάφορα σπρέυ), επαγγελματιών οδηγών κλπ. Ας συγκρίνει κάποιος λοιπόν όλες αυτές τις εργασίες με το κάπνισμα και ας καταλήξει σε ένα συμπέρασμα για το τι είναι πιο επιβαρυντικό για την υγεία. Θα παραθέσω και έναν άλλο παράγοντα: Το άγχος. Νομίζω προκαλεί περισσότερα προβλήματα στην υγεία απο ότι το κάπνισμα. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την μανία εναντίων του καπνίσματος παρα μόνον ως εξής: Η πρσπάθεια στροφής της κοινής γνώμης εναντίων του καπνίσματος έχει αρχίσει πριν απο 2 δεκαετίες περίπου. Όλα ήταν καθαρά και αμόλυντα αλλά το κάπνισμα έκανε την ζημιά. Και ξεκίνησε απο την αμερική. Δεν είναι τυχαίο οτι για να αρχίσεις μια καμπάνια εναντίον του καπνίσματος χρειάζεται λεφτά για διαφήμιση. Αυτά τα λεφτά είναι λογικό οτι απο την στιγμή που δεν τα δώσαμε εμείς οι απλοί πολίτες στις οργανώσεις εναντίων του καπνίσματος, απο κάπου τα πήραν. Λογικό είναι να τα πήραν απο κάπου που υπάρχουν πολλά λεφτά. Δηλαδή εταιρίες. Οι εταιρείες αυτές απασχολούν πολλούς ανθρώπους. Τη δεκαετία του 1980 στην Καλιφόρνια οι καπνιστές ήταν το 23% (φέρνω ένα παράδειγμα). Ένα μεγάλο ποσοστό απο τον συνολικό πληθυσμό της Καλιφόρνια δουλεύει λογικά σε εταιρείες, εργοστάσια κτλ. Αν κάποιος άνθρωπος που κάνει χειρονακτική εργασία κάνει ένα τσιγάρο την ώρα, χάνει 5 λεπτά απο την εργασία του. σε ένα οκτάωρο είναι 40 λεπτά. Συν το διάλειμα που (θεωριτικά με τον νόμο) έχει, σημάινει οτι θα χάσει περίπου 2 εργάσιμες ώρες. Δηλαδή απο τις 8 θα δουλέψει 6. Νομίζω πως είναι προφανές τελικά ποιόν συμφέρει η απαγόρευση του καπνίσματος και ποιον όχι. Θα μπορούσε να βγει μια καμπάνια που να ζητάει να μην κυκλοφορούν αυτοκίνητα δίπλα στους πεζούς. Μα δεν έχει γίνει. Θα μπορούσε να υπάρχει μία καμπάνια που να ζητάει άμμεση τοποθέτηση φίλτρων στην βιομηχανία. Μα αυτό πάλι δεν έχει γίνει. Ξέρετε σε τι ποσοστό οφείλεται ο βρώμικος αέρας μίας πόλης απο τα εργοστάσιά της και τα αυτοκίνητά της και σε τι ποσοστό απο τα τσιγάρα. Είναι γελοίο να μπει στον κόπο να το σκεφτεί κανείς. Μα αν ζητήθεί να φύγει ένα εργοστάσιο δίπλα απο μία πόλη τότε θα θεωρηθεί παράλογο, και ας ρυπαίνει την ατμόσφαιρα. Επιχειρηματα θα είναι οτι εργάζεται τόσος κόσμος που θα μείνει άνεργος, θα μαραζώσει η πόλη κτλ. Μα άν το ίδιο εργοστάσιο δει το ποσοστό αύξησης των κερδών τουν να μειώνεται ξέρετε τι θα κάνει;Χωρίς δεύτερη σκέψη θα κλείσει. Φυσικά και η απαγόρευσητου καπνίσματος δεν έχει σκοπό την υγεία του ανθρώπου. Αν το κράτος (κεφάλαιο) σκεφτόταν την υγεία του πολίτη τότε το τελευταίο πράγμα που θα απαγόρευε θα ήταν το κάπνισμα. Λένε πως ο καπνός που εισπνέουν οι καπνιστές περιέχει περισσότερες από 4.000 διαφορετικές χημικές ουσίες, όπως το μονοξείδιο άνθρακα, και περισσότερες από 50 καρκινογόνες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων του χρωμίου, το βινυλοχλωριδίου και του βενζόλιου. Πόσες είναι οι βλαβερές ουσίες απο την καύση της αμόλυβδης βενζίνης και του πετρελαίου κίνησης?
Φυσικά και το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να υπερασπιστεί το κάπνισμα και να παροτρίνει τον αναγνώστη να το αρχίσει. Είναι μία κακιά συνήθεια που καλό είναι να μην αρχίσει ποτέ ή να κόβεται. Σίγουρα το κάπνισμα σχετίζεται με διάφορες νόσους, με μείωση της αντοχής και με πολλά άλλα. Μα στην κοινωνία που ζούμε, που πίνουμε γάλα με μελαμίνη, που αναπνέουμε καυσαέριο και που ζούμε με το μόνιμο βάρος στο στομάχι για το τι θα μας ξημερώσει αύρι και πως θα τα βγάλουμε πέρα, το κάπνισμα το θεωρώ το λιγότερο επιβαρυντικό παράγοντα.

ICE AGE 2

Παραθέτω αυτούσια κάποια κομμάτια απο την ηλεκτρονική σελίδα της εφημαρίδας ΤΑ ΝΕΑ:

Υπάρχει μια άλλη εκδοχή που διατυπώνεται από άλλους επιστήμονες: η Γη, υποστηρίζουν, από το 1998 και μετά ψυχραίνει, ενώ δεν είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τις κλιματικές αλλαγές. Οι αρνητές της θέσης ότι το κλίμα του πλανήτη αλλάζει και ευθύνεται γι΄ αυτό ο άνθρωπος είναι πολλοί: γεωλόγοι, παγολόγοι, φυσικοί, μετεωρολόγοι, αστροφυσικοί, ωκεανογράφοι, παλαιο- κλιματολόγοι. Εξακόσιοι πενήντα διαφωνούντες επιστήμονες απ΄ όλο τον κόσμο παρουσίασαν πριν από λίγες ημέρες στη Γερουσία των ΗΠΑ ένα ντοσιέ 231 σελίδων με θέμα το «global warming», την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη.

Οι σκεπτικιστές επιστήμονες προσπαθούν να αντικρούσουν με τις μελέτες τους την «καταστροφολογική», κατά την άποψή τους, θέση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (ΙΡCC) ότι οι άνθρωποι επηρεάζουν κατά 90% τις διακυμάνσεις του κλίματος. «Η άνοδος της θερμοκρασίας είναι που προκαλεί αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και όχι το αντίθετο», διαβεβαιώνει στην ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα» ο Ρώσος γεωγράφος και ερευνητής των πάγων της Ανταρκτικής Αντρέι Καπίτσα. «Είμαι σκεπτικιστής, η παγκόσμια άνοδος της θερμοκρασίας έχει γίνει νέα θρησκεία», λέει ο νομπελίστας της Φυσικής Ιβάρ Γκιάεβερ.

Ο Φρίμαν Τζον Ντάισον, σημαντικός Αμερικανός θεωρητικός φυσικός, υποστηρίζει ότι «όλος αυτός ο θόρυβος για την παγκόσμια άνοδο της θερμοκρασίας είναι αληθινά υπερβολικός» και επικρίνει τα κλιματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για να μελετηθούν οι διακυμάνσεις: «Δεν περιγράφουν την πραγματικότητα», τονίζει. «Για έναν επιστήμονα είναι ευκολότερο να κάθεται στο γραφείο, όπως κάνουν οι ειδικοί των μοντέλων αντί να βγαίνουν και να μετράνε πραγματικά αυτό που συμβαίνει». Είναι έπειτα οι «μεταμελημένοι» της ΙΡCC, όπως ο Νοτιοαφρικανός Φίλιπ Λόιντ, πυρηνικός φυσικός και χημικός μηχανικός. Ο Λόιντ λέει ότι μπορεί να αποδείξει πώς η ΙΡCC, της οποίας ήταν άλλοτε συντονιστής, «στρέβλωσε την επιστήμη», ενώ ο Φιλ Τσάπμαν, γεωφυσικός, διαστημικός μηχανικός και πρώην αστροναύτης της ΝΑSΑ, μας καλεί «να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε μπροστά στην πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη»...

Aκόμη και οι επιστήμονες που είναι πεπεισμένοι ότι η θερμοκρασία του πλανήτη ανεβαίνει, υπογραμμίζουν την εξαιρετική πολυπλοκότητα της επιστήμης του κλίματος και επισημαίνουν ότι το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν θα είναι σε καμία περίπτωση γραμμικό. Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο στην επιθεώρηση «Νature», η υπερθέρμανση μπορεί να σημειώσει παύση μέσα στην επόμενη δεκαετία λόγω της φυσικής εξέλιξης της κυκλοφορίας των ωκεάνιων ρευμάτων, ιδιαίτερα εξαιτίας μιας προσωρινής εξασθένησης του Ρεύματος του Κόλπου, το οποίο ανεβάζει στον Βόρειο Ατλαντικό τα θερμά ύδατα του Νότου.

ΠΑΟΚ

Δικεφαλε αρωστησααα θελωωωω γιατροοο
Δικεφαλε για παρτι σου θα τρελαθωωω
Για σενα εχω κανει κρατητηριο
Και σκοτωσα για ενα εισητηριο
ποτε σου δεν θα παιζεις μονος να το ξες
στα αρχιδια μου οι μπατσοι και οι καμερεςςς
θα αφησω τη ζωη μου σ΄ενα πεταλοοο
που θα φωναζει ΠΑΟΚΑΡΑΑΑ ΣΑΑΑΑΓΑΠΩ!

ΙΘΑΚΗ, Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Δρόμοι

Στην εποχή μας...
... η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει γίνει από εξαίρεση κανόνας, έλεγε ο φιλόσοφος Βάλτερ Μπένγιαμιν στην «Κριτική της βίας» (όπου αναρωτιόταν αν μπορούμε να κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα στη βία που υποτάσσει και τη βία που απελευθερώνει).

Στις συμπαραγωγές...
... της βίας, που γίνονται ολοένα και πιο συχνές στην εποχή μας, πρωταγωνιστούν οι νέοι και η αστυνομία. Το κράτος διατηρεί τη θέση τού παρατηρητή. Το κράτος αρνείται να σκεφτεί τη βία, επειδή, αν τη σκεφτεί, τότε θα πρέπει να τη συγχωρέσει. Όμως, μόνο αν τη σκεφτεί θα μπορέσει να δώσει τις κατάλληλες κοινωνικές λύσεις. Δεν τη σκέφτεται. Αρκείται σε αυτήν και τρέφεται από τον φόβο που εμπνέει στους φιλήσυχους πολίτες. Χρησιμοποιεί τη βία σαν να βρισκόμαστε μονίμως σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Έρευνα που έγινε από τους δικαστικούς και δικηγορικούς συλλόγους της Γαλλίας- και που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Λιμπερασιόν» με τίτλο «Πολίτες, δικαιοσύνη, αστυνομία»- καταλήγει στο συμπέρασμα πως τίποτε άλλο δεν φοβίζει σήμερα τους νέους όσο η αστυνομία: «Για τα παιδιά, η αστυνομική στολή έχει γίνει ένα σήμα κινδύνου. Πολλοί γονείς διαπιστώνουν μια πρόωρη πολιτικοποίηση των παιδιών τους, ακόμη και σε μικρές ηλικίες (8-10 ετών), με εκδηλώσεις και συνθήματα κατά της αστυνομίας. Τα παιδιά ανησυχούν και διακατέχονται από άγχος μήπως οι γονείς των συμμαθητών τους συλληφθούν». Κάποτε οι νέοι εργάζονταν περισσότερο. Σήμερα, η ανεργία μεταξύ των νέων έχει ξεπεράσει το 25%. Οι εργοδότες επικαλούνται καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Και διαμαρτύρονται: «Οι σημερινοί νέοι δεν είναι εντάξει. Παραείναι απαιτητικοί. Και καίνε κι αυτοκίνητα». Θα ήταν πιο εντάξει αν αποδέχονταν να γίνουν στη φτήνια πρώτη ύλη στα εργοστάσιά τους, αμελητέα ποσότητα, προσαρμόσιμη ανάλογα με τις ανάγκες και τις κρίσεις τους. Τόσοι και τόσοι άλλοι νέοι από παλαιότερες γενιές, που κάηκαν σαν κούτσουρα στα λεβητοστάσια της μισθωτής δουλείας, δεν είχαν ψυχή; Στα γκρίζα χρόνια που ζούμε, όμως, ίσως οι νέοι της εποχής μας να έχουν ακόμη μεγαλύτερη ψυχή. Πιο απαιτητικοί, λιγότερο εύπιστοι, πιο διψασμένοι για κάτι καλύτερο, δεν έχουν φιλοδοξίες για μια τέτοια δουλεία ούτε ονειρεύονται να ζήσουν και να πεθάνουν σε ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

Ο τρόπος...
... παραγωγής είναι μια νόμιμη βία. Η εξουσία είναι μια νόμιμη βία. Η αστυνομία είναι μια νόμιμη βία. Η φυλακή είναι μια νόμιμη βία. Η δικαιοσύνη είναι μια νόμιμη βία. Η ανεργία είναι μια νόμιμη βία. Το Ταμείο ανεργίας είναι μια νόμιμη βία. Η κερδοσκοπία είναι μια νόμιμη βία. Το χρηματιστήριο είναι μια νόμιμη βία. Οι τράπεζες είναι μια νόμιμη βία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια νόμιμη βία. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια νόμιμη βία. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια νόμιμη βία.

Κι όσο αυτή...
... η νόμιμη βία θα ονομάζεται δικαιοσύνη, τόσο η δικαιοσύνη των νέων θα ονομάζεται βία.

Του Ρούσσου Βρανά
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα Νέα: 8 Δεκεμβρίου 2008
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4490965

Stereo Nova - Το ταξιδι της Φαλαινας

Ο λογος της σιωπης

Αφού δεν του έμεινε κανείς
μαζί του να μιλάει
Aρχισε να ξεχνάει τις διαδρομές της λογικής
Κι αφού στα λόγια του κανείς
ποτέ δεν απαντούσε
μόνος του όπως ζούσε
βρήκε την γλώσσα της σιωπής.

Κι είπε το θάνατο αρχή
Τον έρωτα είπε φόβο
Την πόλη έλεγε σιωπή
Τη θάλασσα είπε δρόμο
Μα δεν μπορούσε την σιωπή
κι έτσι όπως ζούσε μόνος
φοβότανε το φόβο
πήρε το τέλος σαν αρχή.

Βγήκε μια νύχτα στ' ανοιχτά
μπρος στο μεγάλο δρόμο
να βρει έναν άλλον κόσμο
στης θάλασσας την αγκαλιά.

Κι είπε το θάνατο αρχή
Τον έρωτα είπε φόβο
Την πόλη έλεγε σιωπή
στη θάλασσα είδε δρόμο.

Κίτρινο το σούρουπο η ώρα έξι και μισή
πες μου κάτι μίλησε δεν αντέχω στη σιωπή
κλείσε το παράθυρο, τρέμω και το σκέπασμα βαρύ
τούτη η πόλη γίνηκε ανυπόφορη πληγή

Πες μου αν μ' αγάπησες όσο ο ήλιος την αυγή
όσο ο γκρίζος ουρανός κάποιας άνοιξης βροχή
αν τον φόβο μου έβλεπες πίσω από κάθε μου φιλί
πες μου αν μ' αγάπησες όσο η νύχτα την σιωπή



Στο όνειρο...στις όμρφες ανατολες...
πες μου αν μ' αγ'απησες όσο η νύχτα την σιωπη...