Ακριβή μου πολυτέλεια

Με βάση τα καινούργια μέτρα της κυβέρνησης, για να γεμίσουν τα ταμία μπας και φάνε τίποτε παραπάνω, για τα αυτοκίνητα, μετά απο πολλούς συνειρμούς κατέληξα στο εξής συμπέρασμα:

H Κυβέρνηση πασχίζει να στηρίξει μία ομάδα της αγοράς που της αποφέρει μεγάλα κέρδη, και της κυβέρνησης και αυτής της ομάδας. Αυτή είναι η ομάδα των πωλητών αυτοκινήτων. Σε άλλα κράτη όπως η Αμερική που αυτοί κατασκευάζουν και όχι μόνο πωλούν, σαν την Ελλάδα που έχει καταντήσει χώρα παροχής υπηρεσιών, αφήνουν την βιομηχανία αυτή αβοήθητη στο έλεος της "κρίσης" που η ίδια βιομηχανία δημιούργησε. Στην Ελλάδα όμως ξέρουν πως έτσι θα ξαναεξασφαλίσουν ψήφους και ρευστό τώρα ειδικά που το ταμείο είναι μείον και το χρειάζονται όσο ποτέ άλλοτε. Γι αυτό, με τη μάσκα της οικολογίας βάζουμε φόρο στα παλιά αμάξια ουσιαστικά όσο θα έκανα να αγοράσεις ένα παλαιό μεταχειρισμένο Έτσι λοιπόν αυτή η άχρηστοι, θα σώσουν το περιβάλλον και την τσέπη τους, την ώρα που ακούμε για περιβαλλοντικά σκάνδαλα εργοστασίων που λειτουργούν χωρίς φίλτρα, βιολογικών καθαρισμών που δεν υπάρχουν και χωματερών που γεμίζουν τα εδάφη μας με διοξίνες
Βέβαια σκοπός μου δεν είναι να τα πω πάλι στην κυβέρνηση, και σε κάθε κυβέρνηση. Άλλωστε η γνώμη μου και ο εκνευρισμός που μου προκαλούν νομίζω πως είναι όμοιος με των περισσοτέρων πολιτών που η τηλεόραση δεν σταματήσει την λειτουργία και του τελευταίου νευρώνα του εγκεφάλου τους. Οι υπόλοιποι, που δεν τους νοιάζει απλά είναι αυτοί που θα κλείσουν το φως στην ώρα της γης, και θα αγοράσουν το πανάκριβο αυτοκίνητό τους.
Αλλά γιατί φτάσαμε σε σημείο το αμάξι να είναι ένδειξη κοινωνικού στάτους; Ποιοί οι λόγοι που μας οδήγησαν ως εδώ;
Όλα δεν ξέρουμε απο πότε ξεκινούν. Πάντως απο τα αρχαία χρόνια η άμαξα και το άλογο σίγουρα αναφέρονται σαν σήματα πολυτέλειες. Η ανάγκη του ανθρώπου άλλωστε τον οδήγησε στο να δημιουργήσει μέσα μεταφοράς πιό γρήγορα απο τα πόδια του. Άλογα βέβαια δεν μπορούσαν να διατηρήσουν όλοι και γι αυτό υπήρχαν και τα γαϊδουράκια. Στην αρχή της βιομηχανικής επανάστασης έχουμε τις μαζικές μεταφορές με τραίνα. Βέβαια και εκεί οι έχοντες δεν ταξίδευαν με τον απλό λαό αλλά είχανε το δικό τους μέρος στο τραίνο. Αργότερα κάνει την εμφάνισή του το αυτοκίνητο. Αυτό θα έχει την ίδια υποδοχή. Οι φτωχοί με τα τραμ και οι έχοντες θα αγοράσουν αμάξια. Όταν η τεχνολογία θα εξαπλωθεί και θα δημιουργηθούν πολλές κατασκευάστριες εταιρείες τότε το κόστος κατασκευής θα μειωθεί. Το αμάξι θα διεισδύσει στα μεσαία στρώματα της κοινωνίας. Μα πάλι οι κατέχοντες θα αγοράσουν πιο ασφαλή, πιο γρήγορα και τεχνολογικά πιο προηγμένα αυτοκίνητα. Καθώς τα χρόνια πέρασαν το αυτοκίνητο μπόρεσε να αγοραστεί απο σχεδόν όλο το λαό ανεξαρτήτως εισοδήματος και οικονομικής τάξης. Οι φτωχότεροι μεταχειρισμένα παλία αμάξια, οι πλουσιότεροι ακριβά αυτοκίνητα μάρκας.
Οι τεχνολογίες πλέον για τις ίδιας γεννιάς αυτοκίνητα δεν διαφέρουν και πολύ. Όμως είναι διαφορετικό για τον κοινωνικό περίγυρο να έχεις αμάξι που να φέρει το τριάκτινο αστέρι και αλλιώς να λέει ΚΙΑ. Πλέον είναι θέμα οικονομικής επιφάνειας. Πάντα έτσι ήταν. Πληρώνεις για το ίδιο πράγμα πιο ακριβά απλα για να δείξεις οτι έχεις. Οτι είσαι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση απο τους άλλους. Γιατί ένας μεγαλογιατρός ή ένας μεγαλοδικηγόρος, βιομήχανος κλπ δεν έχει κάτι μικρό και φθηνό και ταξιδεύει με κάτι πανάκριβο;
Όταν ένα αυτοκίνητο κοστίζει κατά μέσω όρο 15.000 ευρώ τότε είναι γενικά πολλά λεφτά. είναι περίπου ο μισθός ενός καλά πληγωμένου Έλληνα εργαζόμενου. Όταν στον δυτικό κόσμο σχεδόν κάθε οικογένεια είναι τετραμελής και έχει σχεδόν 2 αυτοκίνητα τα οποία ανανεώνει ανα 5 χρόνια τότε είναι σχεδόν 15000Ε ανα 2,5 χρόνια. Μιλάμε 6000Ε περίπου το χρόνο για αμάξια (η τετραμελής οικογένεια του δυτικού κόσμου). Επιπλέον φόροι, βενζίνη, σήματα, διόδια, πάρκινγκ κλπ τότε καταλαβαίνουμε οτι ένα τεράστιο μέρος του μισθού πάει γύρο απο το αυτοκίνητο.
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς λοιπόν οτι ένα μεγάλο γρανάζι της δυτικής οικονομίας πέρα απο τις κατασκευές είναι και η αυτοκινητοβιομηχανία. Αυτή άλλωστε ευθύνεται και για τεχνολογικές ανακαλύψεις μα και για πολέμους (πετρέλαιο).
Ζώντας έτσι σε μια καπιταλιστική οικονομία που έχει σαν σκοπό την οικονομική ανάπτυξη είναι αναμενόμενο λοιπόν το αυτοκίνητο να είναι και σύμβολο δύναμης. Ο καθένας που έχει όνειρο να πάρει ένα ακριβό αμάξι χωρίς ουσιαστικά να του προσφέρει κάτι είναι θύμα αυτής της οικονομίας που καθημερινά βρίζει και εξορκίζει. Στο όνομα της βιτρίνας σπαταλάει λεφτά που θα μπορούσε να τα έχει επενδύσει σε κάτι πιο ουσιώδες Όσο και να λέει πως είναι ενάντια αυτού του άδικου συστήματος το στηρίζει με νύχια και με δόντια. Γι αυτό ίσως να δίνω και άλλοθι στους γνωστούς άγνωστους που καταστρέφουν πολυτελέστατα και ακριβά αυτοκίνητα.
Άλλωστε αν τα έχεις να το πάρεις σημαίνει πως έχεις και άλλα να πάρεις ένα ακόμα και δύο. Αν δεν τα έχεις τότε η ζωή σου περιστρέφεται γύρο απο ένα κουτί με 4 ρόδες και είσαι πολύ επικίνδυνος για την κοινωνία με τα μυαλά που κουβαλάς. Όπως και να έχει, εκούσια η ακούσια στηρίζεις ένα σύστημα που δημιουργεί πολέμους, γενοκτονίας, μολύνει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον. Και όλα αυτά για ποιό λόγο; Για να λένε στη γειτονιά: Κοίτα. Πρόκοψε. Πήρε Mercedes...