Τρίτη

Δυσκολο πραγμα


Δυσκολο πραγμα ο χωρισμος. Ειδικα εκει που ειναι ολα καλα. Και για το τιποτε. Σου ερχετε η κεραμυδα. Εκει που αρχιζεις και γουσταρεις κατι γινεται και δινεται ενα τελος. Μα? Ρωτας... Μα οι απαντησεις δε σε γεμιζουν. Θελεις τοσο πολυ να παρεις τηλεφωνο, αλλα αν το κανεις γινεσαι κουραστικος. Οταν ειδικα μονο ο ενας απο τους δυο αποφασισει να πει για. Και νιώθεις παντα σαν εγκλοβισμένος στην ταινία SAW. Κλειδωμένος και σε αδιέξοδο που δε μπορείς να κανεις τιποτε. Ψάχνεις να βρεις αυτη τη φορμουλα που θα έκανε το τσακ και θα άλλαζαν όλα μα δεν υπάρχει. Κρατιέσαι να μην εκδηλώνεσαι και τα κάνεις παλι σκατα. Θες να διορθώσεις και παλι δεν έχεις την ευκαιρία. Ή δε ξέρεις πως να την χειριστής. Είναι λίγο περίεργα όλα αυτά. Όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι περιεργες. Μακάρι λες να είχες μια μηχανή του χρόνου και να γυρνούσες πάλι πίσω.
Απο την άλλη ξέρεις οτι ο χρόνος όλα τα γιατρεύει. Ξέρεις οτι θα περάσει καιρός και θα ξεχαστούν όλα. Οτι θα λές τι βλακιές να χαλιέμαι γιαυτήν. Όλο και κάποια ελατώματα θα αρχίζεις να βρίσκεις που στο τέλος πείθεις τον εαυτό σου οτι δεν άξιζε.
Μα όλα αυτά δεν αρκούν. Τουλάχιστον για την ώρα. Κάνει βόλτες συνέχεια στο μυαλό σου. Είναι συνέχεια στη σκέψη σου. Σβήνεις κινητά μα τα θυμάσαι. Λες οτι δε πρόκειται να ξαναμιλήσω μα πάλι βρίσκεσαι σε αδυναμία και κάνεις πάλι το "λάθος" και ξανατηλεφωνείς. Δεν απαντάει και βράζεις ολόκληρος. Πάς για ύπνο και το μόνο πρόβλημά σου είναι ΑΥΤΗ.
Και πάντα καταλήγεις στο ΜΑΚΑΡΙ...
Χαλια πάλι...

EDIT: ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ δε κλαψομουνιζω.Αυτη τη φορα οχι. Αν αυτη δε θελει δεν αλλαζει κατι. Ουτε να μας παρει και απο κατω επειδη νιωσαμε καποια πραγματα πιο εντονα. Εν τέλη εδώ έφυγαν άλλοι κι άλλοι που ήθελαν να είναι κοντά μας και θέλαμε κι εμείς να είναι εδώ. Τώρα δε θα μας παίξει μια γκόμενα που στην τελική ήταν απλά μία σταγόνα στον ωκεανό της ζωης ολόκληρης. Ειδομεν...

EDIT2: Το κακο είναι πως θες να στειλεις ενα μηνυμα να πεις οτι έχεις στο μυαλο σου. Και να μπορουσες απο αυτο, ή το τηλεφωνο ή οποιαδήποτε άλλη επαφη να ξαναήσουνα παλι όπως πριν... Μα ακομα και αυτην την επαφη την σκέφτεσαι. Λες μήπως ενοχλείς.Τελικα επιλέγεις πάλι την σιωπή. Τεσπα. Δε γαμιέται. Τι άλλο μπορείς να κάνεις στην τελική? Αφου ξέρει οτι γουστάρεις και έχεις κολλήσει. Απλα να υπήρχε ένας μαγικος τρόπος.

7 σχόλια:

c0nf είπε...

file mou, des to potiri misogemato gia mia fora

http://www.youtube.com/watch?v=VfanSbMIZso

c0nf είπε...

des to videaki, vges kai esi stous dromous xaroumenos, kane parkour sta kagela kai sta kolonakia opws o flikoulis filos sto video

g_0x είπε...

axaxaxaxaxaxa
ne re man.ola mesa ine.ma...

Unknown είπε...

πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι είμαστε οι άνθρωποι μπροστά σε καταστάσεις όπως ο χωρισμος..ίδιες σκέψεις.Ο χρόνος επουλώνει τα πάντα!

Ανώνυμος είπε...

eisai malakas kai kremesai ap'ta foustania ths mamas sou...floro e floro....ntropiazeis ton antriko plithysmo....aisxos...

g_0x είπε...

anonime kalo to stencil me ti gomena ke to kokkino foustani e?

Unknown είπε...

για ανωνυμο: όποιος άντρας παραδέχεται ότι γουστάρει μία γυναίκα χάνει τον αντρισμό του???δηλαδή για σένα αυθεντικό αρσενικό τι είναι αυτός που πηδά και φέυγει??? η μήπως όλα τα λες γιατί έχεις ενα βαθύτερο ψυχο-σεξουαλικό πρόβλημα???